ბაღში გაკეთდა აუზი,რომელსაც მდინარე ჩხოუშიიდან გამოყვანილი წყალი ასაზრდოებდა. ამ ადგილის ხშირი სტუმრები იყვნენ მთავრის ოჯახის წევრები.აუზის სამხრეთ მხარეს აგებული ყოფილა საყავე.ბაღის ერთ ნაწილში ყოფილა მესრებით შემოზღუდული ტერიტორია, სადაც 30 ირემი ყოფილა დამწყვდეული.

 

          ბაღის ყურეში ყოფილა სტამბოლიდან ჩამოტანილი ალაყაფის კარები, რომელიც დღესაც ამშვენებს ბაღის შესასვლელს.

                  დავითის გარდაცვალების შემდეგ 1853 წლიდან ბაღს ეკატერინე ჰპატრონობდა და კიდევ უფრო აუყვავებია იგი, მაგრამ 1856 წელს ომერ–ფაშამ გადაწვა სასახლე და ბაღი გაჩეხა. მან მთლიანად გადაწვა ბაღის ორანჟერეა. ბაღი მიწასთან გაასწორა. გახმა და გადაშენდა  მრავალი ეგზემპლიარი.
ეკატერინემ ხელი მაინც არ ჩაიქნია ხელი და 1869 წელს ქალაქ ფარეზიდან (იტალია) მებაღე–დეკორატორი, გაეტანო ზამბერლეტი მოიწვია. მალე მისი ძმაც ჯიოვანიც  ჩამოდის ეკატერინეს მოწვევით. მათ კვლავ აღადგინეს ბაღი. შემოიტანეს ძვირფასი თესლები და ნერგები. გააფართოვეს მისი სივრცე და ხეივნები ამავე დროს შემოუტანიათ ჭადრები, რომლებიც ბაღის მთელ სიგრძე–სიგანეზე, 1182 მეტრიან ხეივანს ქმნის. არის რცხილების 187 მეტრიანი ხეივანიც.                                                 

ზუგდიდის პარკები განუმეორებელი სილამაზითა და თავისებურებითაა გამორჩეული . უკანასკნელ წლებში ჩატარდა ხეივნებისა და პარკების სარეაბილიტაციო სამუშაოები.